Η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ γράφει για τη σημασία των βαμπίρ στον κόσμο του Χάρι Πότερ.

Στον πολυσύνθετο κόσμο του Χάρι Πότερ συναντάμε δεκάδες μαγικά πλάσματα, πολλά από τα οποία με κάποιο τρόπο έχουμε συναντήσει σε διάφορες παραδόσεις ανά τον κόσμο. Οι λυκάνθρωποι και τα ξωτικά ανήκουν σε αυτή την κατηγορία των πλασμάτων για τα οποία ήδη γνωρίζαμε αρκετά πράγματα και που έπαιξαν έναν σημαντικό ρόλο στην ιστορία του Αγοριού που Έζησε. Τα βαμπίρ, ωστόσο, παρότι συνιστούν σημαντικό κομμάτι του φολκλόρ πολλών χωρών, δεν είναι τόσο σημαντικά στον κόσμο του Χάρι Πότερ – και υπάρχει γι’ αυτό εξήγηση που έχει δοθεί από την ίδια τη συγγραφέα.

Όπως λοιπόν είχε γράψει η ίδια η Τζ.Κ. Ρόουλινγκ στο Pottermore (νυν Wizarding World), ο μύθος των βαμπίρ είναι τόσο πλούσιος και έχει παρουσιαστεί τόσες φορές στη λογοτεχνία και το σινεμά, που η ίδια αισθανόταν πως δεν έχει κάτι να προσθέσει σε αυτό τον όγκο των δεδομένων. Πέραν αυτού, τα βαμπίρ αποτελούν κυρίως τμήμα της παράδοσης της Ανατολικής Ευρώπης και η Ρόουλινγκ είχε αποφασίσει να δανειστεί στοιχεία κυρίως από τη βρετανική μυθολογία. Τελικά, το μόνο βαμπίρ που ο Χάρι συνάντησε στα βιβλία της σειράς ήταν ο Sanguini, ο οποίος πραγματοποίησε μια μικρή εμφάνιση στο πάρτι του Σλάγκχορν στην ταινία Ο Χάρι Πότερ και ο Ημίαιμος Πρίγκιψ.O Sanguini ήταν καλεσμένος του Eldred Worple, πρώην μαθητής του Σλάγκχορν και συγγραφέας που ασχολείται με – τι άλλο; – τη μελέτη των βρικολάκων (αριστερά από την Λούνα στη φωτογραφία). Ωστόσο, η Ρόουλινγκ στις αρχικές της σημειώσεις είχε συμπεριλάβει το όνομα ενός καθηγητή που ήταν βρικόλακας και είχε το όνομα Trocar. Η ίδια ποτέ δεν ανέπτυξε το συγκεκριμένο χαρακτήρα, για τον οποίο δεν είχε σκεφτεί καν το αντικείμενο διδασκαλίας του και έτσι σταδιακά τον εγκατέλειψε. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, βέβαια, κυκλοφορούσε ανάμεσα στους φανς η πεποίθηση ότι ο Σέβερους Σνέιπ ήταν βρικόλακας, κάτι το οποίο η συγγραφέας διέψευσε.